W zeszłym tygodniu ogłoszono odkrycie planety karłowatej 2012 VP113, którą okrzyknięto najdalszym odkrytym dotąd ciałem tego typu. Charakterystycznym dla karła jest niezwykle ekscentryczna orbita, przypominająca bardziej te, po których krążą komety, niż planety. Dzisiaj (2 kwietnia) podano do wiadomości publicznej fakt istnienia jeszcze jednego ciała, wg przybliżonych przewidywań, pod względem wielkości 9-tym obiektem Pasa Kuipera. 2013 FY27 nie robi rewolucji ale potwierdza współczesne teorie na temat obszaru poza orbitą Neptuna.
Pas Kupiera rozciąga się od ok 30 do 50 AU od Słońca. Szacunkowa liczba obiektów rezydujących w Pasie określana jest na ok 70 000, z tego znanych jest zaledwie tysiąc. Najbardziej popularnym ciałem w tej grupie jest Pluton, przez 76 lat klasyfikowanym jako planeta. Ostatnie dwie dekady obfitują w odkrycia podobnych do Plutona planetoid a nawet większych ciał (Eris). Nie są zaskoczeniem kolejne doniesienia o znalezieniu nowych planet karłowatych. Czym charakteryzują się nowe pozycje w Pasie Kuipera?
2012 VP113 znajduje się 2 razy dalej od Słońca niż Pluton. Przewiduje się, że za ok 2000 lat mała planetka powędruje w obszary aż 5 odległości Plutona do Słońca. Wspomniana bardzo ekscentryczna orbita obiektu przypomina orbitę Sedny , uznawaną do zeszłego tygodnia za najdalszą planetę karłowatą w Układzie Słonecznym. Oba ciała okrążają Słoce aż do granic obszaru zwanego wewnętrznym Obłokiem Oorta. Historia obu obiektów nie jest znana. Przypuszcza się, że karły mogły w dalekiej przeszłości orbitować znacznie bliżej Słońca. Nowy obiekt ma przybliżoną średnicę 450 km. Przy okazji odkrycia 2012 VP113 powróciły dyskusje nad hipotetyczną planetą X, która z masą nawet 10 mas Ziemi, zakłóca orbity mniejszych mieszkańców kresów Pasu Kuipera.
Dzisiejsza rewelacja – 2013 FY27 ma wg wczesnych szacunków ok 900 km średnicy, ustępując planetom karłowatym: Eris, Pluton, Makemake, Haumea, Sedna, 2007 OR10, Orkus, i Quaoar. Jej obecna odległość od Słońca wynosi ok. 80 AU, czyli mniej więcej tyle ile dla 2012 VP113. Zasadnicza różnica między tymi ciałami tkwi jednak w tym, że FY27 znajduje się obecnie w aphelium, czyli w przybliżeniu najdalej jak to jest możliwe w przypadku jej orbity, VP113 natomiast, niemalże przeciwnie.
Obiekty typu planet karłowatych są niezwykle trudne do wykrycia. 2013 FY27 obecnie osiąga magnitudo 22. Obie planety karłowate odkryli Chad Trujillo and Scott Sheppard z Obserwatorium Geminini na Hawajach. Niepotwierdzone informacje sugerują, iż para naukowców zamierza ogłosić odkrycie jeszcze jednego obiektu Pasa Kupiera, 2013 FZ27.
W Układzie Słonecznym zaczyna się robić naprawdę tłoczno…
Źródła:
http://www.planetary.org/blogs/emily-lakdawalla/2014/04020847-2013-fy27.html
http://www.space.com/25218-dwarf-planet-discovery-solar-system-edge.html
http://www.national-geographic.pl/artykuly/pokaz/nowa-planeta-ukladu-slonecznego/
http://www.sci-news.com/astronomy/science-2012vp113-new-dwarf-planet-01819.html
http://apod.nasa.gov/apod/ap140331.html
